Bezoek aan de Westhoek
Aankomst bij Tyne Cot Cemetery - Passendale
Britse, militaire begraafplaats
Het zijn de Britten die de begraafplaats zo netjes houden ter ere van de gesneuvelde soldaten.
De groep van Thomas, Tiany en Emma bracht hulde aan Sidney Bolesworth.
Hij was al sinds zijn 13 jaar aan het werk in een fabriek.
Als fervent bokser, wilde hij graag meevechten in de oorlog.
Het werd een keuze, die hij bekocht met zijn leven.
Elk jaar leggen op 11 november (Wapenstilstand) vele familieleden / toeristen
kransen met poppy's = klaprozen = papavers
neer voor de gesneuvelde soldaten.
1914-1918 : 100 jaar geleden sneuvelden hier zovele jonge mannen (broers, zonen, vaders, mannen) om een groot deel van Europa te bevrijden van de Duitse bezetters.
De soldaten kwamen uit Groot-Brittannië, Canada, Australië, Zuid-Afrika, ... (kolonies).
De Eerste Wereldoorlog wordt van 2014-2018 extra onder de aandacht gebracht.
Eén van de ongeveer 35 000 namen die op de herdenkingsplaten staat gebeiteld.
Op elke gedenksteen staat de naam, de nationaliteit, het geloof en / of een 'ontvangen' medaille.
Tenzij men enkel 'naamloze delen' terugvond. Dan staat er op de steen:
'Know unto God.'
Joden leggen geen bloemen neer, maar leggen wel steentjes op de gedenksteen.
Zicht op:
- Cross of Sacrifice
- Stone of Remembrance
Neen ... op een begraafplaats,
dient een monument niet
als klimtoestel.
We misten Ellina, die ziek viel.
Birger stond zijn mannetje om te vertellen over Ernest Gays.
Als fervent fietser, kwam hij terecht in de fietsafdeling van het leger.
Hij kwam om, toen hij andere troepen hielp bij het aanleggen van 60 loopgraven.
Zijn vriend maakte een precieze tekening van de plek waar hij sneuvelde, maar toch werd zijn lichaam nooit meer teruggevonden.
James Peter Robertson.
Deze man was erg moedig.
Hij kon de Duitsers verdrijven en grond winnen.
Terwijl hij gekwetste soldaten uit zijn peloton naar een veiligere plaats bracht, werd hij doodgeschoten.
Voor zijn moed ontving hij het 'Victoria Cross'.
Tot op vandaag bewaart zijn familie de medaille.
Op de Britse militaire begraafplaats, verwacht men niet - in de buurt van het 'Cross of Sacrifice' - grafzerken van Duitse soldaten aan te treffen.
Kenzo en Milan brachten hulde aan Lewis McGee.
Deze man huwde in 1914.
Hij begon als treinbestuurder in het leger en later werd hij zelfs sergeant.
Deze dappere man sneuvelde in de modder van de Vlaamse velden, nabij 'Hamburg Farm'.
Voor zijn moed ontving ook hij het 'Victoria Cross'.
Aankomst aan de Menenpoort - Ieper.
Ongeveer 55 000 namen van vermiste soldaten staan in de muren gebeiteld.
De overige 35 000 namen staan op de muren van het Memorial van Tyne Cot Cemetery.
Anaël, Lotte en Bastiën brachten
hulde aan de Australische
Edward Paten.
Hij begon als mitrailleurschutter en werd later gepromoveerd tot soldaat-korporaal.
Hij stierf doordat hij granaatscherven in zijn rug kreeg.
Een middeleeuws overblijfsel om de stad Ieper te beschermen.
Een schaalmodel
met braille voor blinden.
De Grote Markt - Ieper
Zicht op de Lakenhalle.
Wol van Engelse schapen voor het beroemde VLAAMSE LAKEN.
Sint-Maartenskathedraal - Ieper
Pool of Peace (vijver van vrede) - Wijtschate.
Spanbroekmolenkrater.
Door de ontploffing van een ondergrondse mijn werd de uitkijkpost van de Duitsers
van de kaart geveegd.
De kracht van de explosie, veroorzaakte een krater
(een grote put), die later tot een bezinningsplaats werd gemaakt.
Welk landschap zien we in Wijtschate (Heuvelland) ?
Landbouwlandschap en heuvellandschap.
We zagen ook de Kemmelberg
en de kerk van Dranouter
in de verte.
Met een diameter van 129 m
en een diepte van 12 m
is dit een enorme 'vredesvijver'.
De Duitse bunker die bij de Spanbroekmolen stond, werd door de explosie meegezogen in de grond.
We zagen enkel nog de bovenkant.
Aankomst bij de IJzertoren - Diksmuide.
Zicht op:
- Paxpoort
- Resten van de eerste IJzertoren
- Huidige IJzertoren.
"Allen voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus".
(Christus)
brachten in de crypte hulde aan de
kunstschilder Joe English.
Hij ontwierp de Vlaamse
'heldenhuldezerkjes' met
- AVV VVK
- de blauwvoet (vogel)
Klok 'Nele'.
Uitzicht vanop de IJzertoren.
Tielt en Meulebeke worden aangegeven.
Zicht op de IJzer.
Dodengang - Diksmuide.
De loopgraven werden 's nachts opgebouwd met zandzakjes,
nabij de IJzer.
In de loopgraven was het erg moeilijk om te leven.
Er dreigde constant gevaar,
het was er uiterst onhygiënisch,
veel te koud of veel te warm, ...
Nogal wat kinderen hadden heel wat moeite met de afspraak over de loopgraven.
Loopgraven zijn er niet om in te lopen en al zeker niet om erop te klimmen en vervolgens op de bovenkant te rennen. Enkel via de trappen moest je op het gras komen bij de Duitse bunker.
Het is vreemd hoe het 'verkeerde' voorbeeld sneller wordt overgenomen, dan de 'juiste' afspraak...
Een poppy
bloeiend op de nagemaakte zandzakjes.
Duits militair kerkhof - Vladslo.
Praetbos : verbandpost.
Hier geen triomf ...
Blaadjes ritselen, een vogel fluit.
Zwarte, platte grafstenen
met 20 namen van
Duitse soldaten per steen.
Tristan, Elise en Arthur brachten hulde aan Peter Kollwitz.
Een enthousiaste, jonge Duitser, die met hart en ziel voor zijn vaderland wilde strijden
in de Vlaamse velden.
Echter na één dag op oorlogsgrond,
werd hij door een granaatscherf getroffen en sneuvelde hij naast zijn vriend.
De moeder van Peter(Käthe) ,maakte een schets van de beelden 'Het treurende ouderpaar'.
Daarbij laat ze via de beelden zien hoe zijzelf en haar man rouwen om hun gestorven zoon.
Oorlog is niet cool. Het levert niets op.
Families worden verscheurd en alleen verdriet blijft over.
Hou jezelf sterk
om je niet te laten meesleuren in de kracht van pesterijen en geweld,
maar kies liever voor de sterkte van vriendschap en vrede.
GEEN OORLOG MEER!
NE PLUS JAMAIS DE GUERRE!
NO MORE WAR!
Bedankt aan
juf. Evelien en juf. Lieve voor de begeleiding en het nemen van foto's,
de chauffeur voor de veilige rit,
alle enthousiaste jongens en meisjes, die van deze dag een leerrijke uitstap maakten
én ook een inspanning deden om aandachtig te luisteren.
PS: Bekijk je ook eens KLASBLOG L4 EGEM ?